Fifteen Students. One Exam. One Hundred Percent Success.

If fifteen students appear for the NMMS examination and every one of them passes, the scale of effort behind such an outcome is self-evident.

In Babra taluka of Amreli district, the Foundation has built a consistent educational impact over the last three years. KRSF runs academic programs in twenty-three schools in the taluka. Among these, five schools conducted targeted coaching for the National Means-cum-Merit Scholarship (NMMS) exam:

– Taluka School
– Amarpara Plot School
– Nanikundal Primary School
– Shirvaniya Primary School
– Navaniya Primary School

Fifteen students from these schools underwent systematic preparation. The outcome: all fifteen passed, delivering a perfect 100 percent result across all five schools.

Such results do not appear without structure. The teachers executed an intensive plan. They extended coaching beyond regular hours. Before the official school day began at 9:30 a.m., they ran early-morning sessions. They used recess for continued guidance. Any free period became an opportunity for reinforcement.

Teachers conducted regular tests aligned with the Foundation’s curriculum. They created their own sets of MCQs, refining the students’ understanding of exam design, question patterns, and time management.

A dedicated NMMS group was formed for Babra taluka. Teachers and students used it to raise questions, clarify doubts, and resolve academic problems quickly. This continuous feedback loop strengthened performance.

The underlying principle remained constant: Child First. The teachers worked with precision, intent, and a refusal to compromise on outcomes. The result mirrored the discipline. A complete success rate across all participating schools.

NMMS

૧૫ વિદ્યાર્થી NMMS પરીક્ષા આપવા બેસે અને બધા જ પાસ થાય તો કેવી મહેનત ७शे???

અમરેલી જિલ્લાના બાબરા તાલુકામાં છેલ્લા ત્રણ વર્ષથી કાર્યરત અમારી સંસ્થાએ શિક્ષણના ક્ષેત્રે એક નોંધપાત્ર સિદ્ધિ હાંસલ કરી છે. તાલુકાની કુલ ૨૩ શાળાઓમાં સંસ્થાના કાર્યક્રમો ચાલી રહ્યા છે, જે અંતર્ગત પાંચ શાળાઓમાં ખાસ કરીને નેશનલ મીન્સ કમ મેરિટ સ્કોલરશિપ (NMMS)ની પરીક્ષા માટે તાલીમ વર્ગોનું આયોજન કરવામાં આવ્યું હતું. આ પાંચ શાળાઓમાં તાલુકા શાળા, અમરાપરા પ્લોટ શાળા, નાનિકુંડલ પ્રાથમિક શાળા, શિરવાણીયા પ્રાથમિક શાળા અને નવાણીયા પ્રાથમિક શાળામાં કુલ ૧૫ વિદ્યાર્થીઓએ આ તાલીમમાં ભાગ લીધો હતો.

સંસ્થાના સમર્પિત શિક્ષકોના કુશળ માર્ગદર્શન, તેમના દ્વારા આપવામાં આવેલો અમૂલ્ય સમય અને વિદ્યાર્થીઓની અથાગ મહેનતના પરિણામે આ વર્ષે આ તમામ પાંચેય શાળાઓએ NMMSની પરીક્ષામાં ૧૦૦% પરિણામ મેળવીને એક નવો કીર્તિમાન સ્થાપિત કર્યો છે. આ અસાધારણ સફળતા પાછળ શિક્ષકો દ્વારા કરવામાં આવેલી સઘન મહેનત અને આયોજન રહેલું છે.

સંસ્થાના શિક્ષકોએ વિદ્યાર્થીઓને શાળાના નિયત સમય ઉપરાંત પણ વિશેષ તાલીમ આપી હતી. સવારના ૯:૩૦ કલાકે શાળા શરૂ થતા પહેલાં આ વિદ્યાર્થીઓ માટે વધારાના વર્ગોનું આયોજન કરવામાં આવતું હતું. એટલું જ નહીં, શાળાના બ્રેક સમય દરમિયાન પણ શિક્ષકોએ વિદ્યાર્થીઓને સતત માર્ગદર્શન પૂરું પાડયું હતું. જ્યારે પણ શાળામાં કોઈ ફ્રી પિરિયડ ઉપલબ્ધ થયો, ત્યારે તેનો ઉપયોગ વિદ્યાર્થીઓને વધુમાં વધુ જ્ઞાન આપવા માટે કરવામાં આવ્યો.

વિદ્યાર્થીઓની તૈયારીને વધુ મજબૂત બનાવવા માટે શિક્ષકોએ સંસ્થાના નિર્ધારિત અભ્યાસક્રમ અનુસાર નિયમિત ટેસ્ટ યોજી હતી. આ ઉપરાંત, તેઓએ જાતે જ બહુવિકલ્પીય પ્રશ્નો (MCQs) તૈયાર કરીને વિદ્યાર્થીઓની કસોટી કરી હતી, જેના પરિણામે વિદ્યાર્થીઓને પરીક્ષાના સ્વરૂપ અને પ્રશ્નોની સમજ કેળવવામાં ઘણી મદદ મળી.

સંસ્થા દ્વારા બાબરા તાલુકામાં NMMS પરીક્ષાની તૈયારી કરતા વિદ્યાર્થીઓ અને શિક્ષકો માટે એક વિશેષ જૂથ (ગ્રુપ) બનાવવામાં આવ્યું હતું. આ જૂથ એક એવું પ્લેટફોર્મ બન્યું જ્યાં વિદ્યાર્થીઓ અને શિક્ષકો -કોઈપણ શૈક્ષણિક પ્રશ્નોની ચર્ચા કરી શકતા હતા અને તેનું ત્વરિત નિરાકરણ મેળવી શકતા હતા. આ સહિયારા પ્રયાસથી વિદ્યાર્થીઓને તેમની મુશ્કેલીઓ દૂર કરવામાં નોંધપાત્ર મદદ મળી.

અમારા શિક્ષકો “બાળક પ્રથમ' વાતને ધ્યાને રાખીને બાળકોના હિતમાં કાર્ય થાય તે માટે સતત મંડ્યા રહે… અને આનો જ અમને ગર્વ છે. અને જે સાચા હૃદયથી કાર્ય કરે તેને પરિણામ મળે જ. જે મળી પણ રહ્યા છે...

The Boy Who Failed Class 10 and Became a Leader of Teachers

Imagine a familiar story.

A student fails in Standard 10.
The family’s finances collapse.
Education ends.
A long, exhausting factory job becomes the only path.

For most, this is where courage dies.
Life shrinks into repetitive shifts and silent resignation.

Ravindrabhai’s story did not follow that script.

He belonged to Samarpada village in Narmada district. Hardship shaped his life early. He lost his father while still young. His mother remarried. His maternal grandparents raised him with limited means. Higher education was never an option. When he failed in Standard 10, it felt like his future had been erased.

Believing his education was over, he moved to Surat and worked in a textile factory. Twelve-hour shifts. Daily exhaustion. Earnings barely enough to survive.

Yet inside those factory walls, something shifted.
The heat, the noise, the relentless labour taught him what education could change.
The struggle became a catalyst.
He began studying again. Ten hours a day. After twelve hours of factory work.

And then, the breakthrough.
He appeared for Standard 10 again and passed.
Not by chance, but by discipline strong enough to shift the direction of his life.

He advanced without hesitation.
While in Standard 11, he learned tailoring from his uncle to cover his expenses.
In this period, an unexpected dream formed:
the dream of becoming a teacher.
A boy once labeled a failure in Standard 10 now aimed to teach others.

After completing his graduation, Ravindrabhai joined Dr. K. R. Shroff Foundation as a teacher. He served at the primary school in Ghodi village. The subjects he once struggled with—Maths and English—he intentionally mastered so he could teach them with confidence and clarity. His commitment showed in every lesson he delivered.

After four years of rigorous and consistent work, his performance became so polished that he was promoted to Team Leader.

Today, Ravindrabhai manages teacher shortages across 16 schools, guides new teachers, and conducts ongoing training for them. The boy who once failed in Standard 10 now strengthens the academic foundation of entire villages.

His grandparents in Samarpada stand proud.
His entire family stands proud.
His journey stands as evidence that persistence can rebuild a destiny from nothing.

Ravindrabhai’s life demonstrates one principle with precision:
circumstances may block the road, but resolve carves a new one.

ચાલો, એક ક્ષણ માટે કલ્પના કરીએ. કોઈ વ્યક્તિ ધોરણ ૧૦માં નાપાસ થાય છે. આર્થિક પરિસ્થિતિ એવી કે ભણતર છોડીને પેટિયું રળવા ફેક્ટરીમાં જવું પડે. આવી સ્થિતિમાં શું થાય? મોટાભાગના લોકો હિંમત હારી જાય, કિસ્મતને કોસે, અને કદાચ આખી જિંદગી એ જ “ફેક્ટરી લાઈફ”માં ગુજારી દે. પણ, રવિન્દ્રભાઈનું જીવન કંઈક અલગ જ બન્યું.

નર્મદાના સામરપાડા ગામના રવિન્દ્રભાઈ, નાનપણથી જ કસોટીઓનો સામનો કરતા આવ્યા હતા. પિતાની છત્રછાયા નાની ઉંમરે ગુમાવી, માતાના બીજા લગ્ન થયા, અને તેઓ નાના-નાનીના આશ્રયે રહ્યા. ગરીબી એવી હતી કે ઉચ્ચ શિક્ષણ મેળવવું તેમના માટે શક્ય નહોતું. ધોરણ ૧૦માં નાપાસ થયા, ત્યારે તો જાણે ભવિષ્ય પર એક મોટો પ્રશ્નાર્થ લાગી ગયો. “બસ, આટલું ભણ્યા એ બહુ થયું” એમ માનીને તેઓ સુરતની કાપડ ફેક્ટરીમાં ૧૨-૧૨ કલાકની સખત મજૂરી કરવા લાગ્યા. હાથમાં આવતા પૈસા માંડ ગુજરાન ચલાવી શકે એટલા હતા.

પણ, આ ફેક્ટરીની ભઠ્ઠીમાં જ રવિન્દ્રભાઈના મનમાં એક નવી જાગૃતિ આવી. આ સખત મજૂરીએ તેમને ભણતરનું સાચું મૂલ્ય સમજાવ્યું. બાર કલાકની પીડાએ તેમને દસ કલાક વાંચવા માટે પ્રેર્યા. અને ખરેખર, એક ચમત્કાર થયો! ફેક્ટરીનું કામ ચાલુ રાખીને તેમણે ફરી વાંચવાનું શરૂ કર્યું અને અદભુત દ્રઢ નિશ્ચય સાથે ધોરણ ૧૦ પાસ કર્યું! આ કોઈ નાની સિદ્ધિ નહોતી, આ તો એક હિંમતભર્યો છલાંગ હતી જેણે તેમના જીવનના માર્ગો ખોલી નાખ્યા.

પછી તો રવિન્દ્રભાઈએ પાછું વાળીને જોયું જ નથી. ધોરણ ૧૧ ભણતી વખતે જ, પોતાના મામા પાસેથી સિલાઈ કામ શીખી લીધું, જેથી પોતાનો ખર્ચ જાતે કાઢી શકે. અને આ જ અરસામાં, તેમના મનમાં એક સપનું રોપાયું. શિક્ષક બનવાનું! વિચારી જુઓ, એક એવા યુવાન જે ધોરણ ૧૦માં નાપાસ થયા હતા, તે શિક્ષક બનવાનું સપનું જુએ છે!

સ્નાતક થયા પછી, રવિન્દ્રભાઈ ડો. કે.આર. શ્રોફ ફાઉન્ડેશનમાં શિક્ષક તરીકે જોડાયા. ઘોડી ગામની પ્રાથમિક શાળાના બાળકોને તેમણે એવી ખંતથી ભણાવ્યા કે વાત ન પૂછો! આશ્ચર્યની વાત તો એ કે, ગણિત અને અંગ્રેજી જેવા વિષયો જે તેમને પહેલાં બહુ ફાવતા નહોતા, તેમાં પણ બાળકોને ભણાવવા માટે પોતે પાવરધા બન્યા. ચાર વર્ષ બાળકોને ભણાવીને તેમનું કામ એટલું નીખર્યું કે તેમને ટીમલીડર તરીકે બઢતી મળી!

આજે, આ જ રવિન્દ્રભાઈ ડો. કે.આર. શ્રોફ ફાઉન્ડેશનની ૧૬ શાળાઓમાં શિક્ષકોની ઘટ પૂરી કરવાનું, નવા શિક્ષકોને માર્ગદર્શન આપવાનું, અને તેમને સતત તાલીમ આપવાનું મહત્ત્વનું કાર્ય સંભાળે છે.

ધોરણ ૧૦માં નાપાસ થયેલા રવિન્દ્રભાઈએ પોતાની અતૂટ ધગશ અને મહેનતથી આટલી ઊંચી પદવી પ્રાપ્ત કરી છે. નર્મદા જિલ્લાના સામરપાડાના નાના, મામા અને આખો પરિવાર આજે રવિન્દ્રભાઈ પર ગર્વ અનુભવે છે. રવિન્દ્રભાઈની આ પ્રેરણાદાયક ગાથા આપણને શીખવે છે કે સંજોગો ગમે તેટલા પ્રતિકૂળ હોય, જો દ્રઢ નિશ્ચય અને સખત મહેનત હોય તો અશક્યને પણ શક્ય બનાવી શકાય છે. તેમનું જીવન ખરેખર ઘણા લોકો માટે પ્રેરણાસ્ત્રોત છે.

The ₹3,000 That Changed an Entire Household

A stipend of ₹3,000 became a turning point. For some, that amount is insignificant. For her, it felt like sudden deliverance. Four siblings. A small fragment of farmland. A father who tightened every corner of his life to educate his children. She studied, but no job came. She remained unmarried. She worked on the farm, yet carried the persistent weight of feeling like a burden. Hope was fading.

Then employment arrived through Dr. K. R. Shroff Foundation. During her training period, the stipend was ₹3,000. The family’s land produced too little to sustain them for the entire year. Her earnings became structural support. Earlier, when money ran out and the family needed essentials, the shopkeeper sometimes extended credit and sometimes refused. After she began earning, the response changed. When her sister or father went to buy necessities, the shopkeeper said: “Your daughter earns now. Pay when her salary comes. Take what you need.”
The ability to obtain essentials on credit because she earned that salary carried immense weight.

Premilaben of Jawli village in Narmada district is defined by steady work and loyalty to her family. She supported her parents in farming without hesitation. When the Foundation’s founder, Shri Pratulbhai Shroff, visited Narmada to review educational initiatives, he learned that Premilaben had purchased a pair of bullocks for her father and that her contribution had altered the family’s economic stability. He visited her home. The family received him with quiet respect and expressed gratitude for the opportunity she had received.

The Foundation has enabled livelihoods for more than 250 educated yet unemployed youth in Narmada district. The strength of this team forms the backbone of the educational progress taking place across the region.

૩,૦૦૦ના સ્ટાયપન્ડથી મને નોકરી મળી અને મને જાણે રામ મળ્યા. કોઈ માટે આ રકમ કદાચ નાની હશે. પણ, મારા માટે આ લાખો રૂપિયા જેવી. અમે ચાર ભાઈ-બહેન. પપ્પાની નાનકડી ખેતી. એમણે પેટે પાટા બાંધીને અમને ભણાવ્યા. હું ભણી પણ મારી પાસે નોકરી ન હતી. લગ્ન પણ બાકી. ખેતીકામ કરુ છતાં જાણે બોજ હોઉ એવું લાગતું. નાસીપાસ થઈ ગયેલી. એ વખતે મને ડૉ.કે.આર.શ્રોફ ફાઉન્ડેશનમાં શિક્ષીકા તરીકે નોકરી મળી. તાલીમ ચાલતી હતી એ વખતે મને ૩,૦૦0 રૂપિયા પગાર મળતો.

અમારી ખેતીની જમીન કઈ બહુ મોટી નહીં. જે મળે એમાંથી બાર મહિના નીકળી જાય એવું પણ નહીં. આવામાં મારો પગાર મારા પરિવારમાં ટેકારૂપ સાબિત થયો. પહેલા ઘરમાં પૈસા ન હોય ને ઘરમાં જરૂરી સામાન લાવવાનો થાય તો દુકાનદાર ક્યારેક ઉધાર આપે, ક્યારેક ન પણ આપે. પણ, હું નોકરી કરતી થઈ પછી ઘરમાંથી મારી બહેન કે પપ્પા સામાન લેવા જાય તો કહે, તમારી દીકરી કમાય છે, પગાર આવશે એટલે ઉધાર ચુકવી દેશે તમને જે જોઈએ એ સામાન લઈ જાવ. હું કમાતી થઈ એટલે ઉધારમાં સામાન મળે આ મારે મન બહુ મોટી વાત.

નર્મદા જિલ્લાના જાવલીગામ પ્રેમિલાબેન રહે. બહુ મહેનતુ પ્રેમિલા બહેનને પરિવાર પર અપાર સ્નેહ. ખેતીકામમાં મદદ કરીને એ ડો.કે.આર.શ્રોફ ફાઉન્ડેશનના સ્થાપક આદરણીય શ્રી પ્રતુલભાઈ શ્રોફ નર્મદા જિલ્લામાં ફાઉન્ડેશનના શૈક્ષણિક કાર્યોને જોવા માટે આવ્યા ત્યારે એમને પ્રેમિલાબહેને પોતાના પિતાને ખેતીકામ માટે બળદો ખરીદીને આપ્યા ને ઘરમાં એમના આર્થિક ટેકાથી પરિવારની જિંદગી બદલાઈ ગઈ એ વાત જાણી. એમણે ખાસ પ્રેમિલાબેનને મળવા એમના ઘરે ગયા. પરિવારજનોએ ઉષ્માભેર પ્રતુલભાઈનું સ્વાગત કરી પોતાની દીકરીને નોકરી આપવા બદલ એમનો આભાર માન્યો.

ફાઉન્ડેશન નર્મદા જિલ્લામાં ૨૫૦ થી વધારે ભણેલા પણ બેરોજગાર હતા તેવા વ્યક્તિઓને રોજી રોટી આપી છે. બાળકોના ભવિષ્યને ઊજળુ બનાવવા મથતી અમારી ટીમ પર અમને ગૌરવ છે. 

Free Training That Turns Unemployed Youth Into Employable Professionals

Educated unemployment defines the current era. In this landscape, the Dr. K. R. Shroff Foundation has created a direct, structural response. Under the leadership of Pratulbhai Shroff and Udaybhai Desai, the Foundation operates across education, environmental restoration, and youth development. For unemployed youth, this intervention has become a decisive lifeline.

To ensure that young people become employable rather than merely educated, the Foundation launched a free vocational training program in Tally and Accounting. Its defining strength is accessibility. Youth from any academic background—Arts, Commerce, or Science—can complete industry-ready training within two to two-and-a-half months. Training of this depth normally costs ₹10,000 to ₹12,000 in the private market. KRSF provides it without charging a single rupee.

The curriculum is comprehensive. It includes basic accounting, Tally Prime, GST, TDS, income tax, MS Office (Excel and Word), English communication, personality development, and email writing. After training, the Foundation assists participants with placements in CA firms, accounting offices, and manufacturing companies.

The program’s impact reaches deep into rural Gujarat. Youth from families that cannot afford expensive training have gained access to professional skills. Many participants from previous batches are now employed and have become the principal earners in their households.

KRSF intends to expand this work. Planned courses include digital marketing, graphic design, and soft skills. These initiatives form a clear pathway toward youth empowerment: free training, structured skill-building, and concrete employment outcomes.

This model produces a direct, measurable shift in the future of young people who otherwise face limited options.

English Translation:

In today’s era, where educated unemployment has become a serious challenge, the Dr. K. R. Shroff Foundation (KRSF) has taken a significant step toward empowering youth. Under the leadership of founders Pratulbhai Shroff and Udaybhai Desai, the foundation is actively working in the fields of education, environment, and youth development. For unemployed youth, this has become a true blessing.

With the goal of making youth not only educated but also employable, KRSF launched a free vocational training program in Tally and Accounting. The specialty of this program is that it prepares youth from any educational background—Arts, Commerce, or Science—with practical skills in just two to two-and-a-half months. Notably, the same training normally costs between ₹10,000 and ₹12,000 in the market, whereas KRSF provides it completely free of cost.

In this program, youth receive training in key subjects such as basic accounting, Tally Prime, GST, TDS, income tax, MS Office (Excel, Word), English communication, personality development, and email writing. After completing the training, KRSF also provides placement support in CA firms, accounting companies, and manufacturing units.

The impact of this program has reached remote regions of Gujarat. Youth from rural families—who cannot afford expensive training—have benefited immensely. Many trainees from previous batches are now successfully employed in various organizations and have become primary earners for their families.

KRSF plans to launch more such programs in the future. The foundation aims to introduce new courses such as digital marketing, graphic designing, and soft skills. This initiative is a major step toward youth empowerment, offering free training, quality education, and assured employment—thus helping create a brighter future for young people.

(Note: Any youth is eligible to participate in this course. For further details, contact the KRSF office.)

"Self-reliance is the one key that can unlock every door in life."

આજના યુગમાં જ્યાં શિક્ષિત બેરોજગારી એક વિકટ સમસ્યા બની ગઈ છે, ત્યાં ડૉ. કે.આર.શ્રોફ ફાઉન્ડેશન (KRSF) એ યુવાનોને સશક્ત બનાવવાની દિશામાં એક અગત્યનું પગલું ભર્યું છે. સંસ્થાના સ્થાપકો પ્રતુલભાઈ શ્રોફ અને ઉદયભાઈ દેસાઈના નેતૃત્વ હેઠળ ચાલતી આ સંસ્થા શિક્ષણ, પર્યાવરણ અને યુવા વિકાસના ક્ષેત્રે સક્રિયપણે કાર્યરત છે. જે બેરોજગાર યુવા ધન માટે એક વરદાન સમાન છે.

યુવાનોને માત્ર શિક્ષિત જ નહીં પણ રોજગારપાત્ર બનાવવાના ધ્યેય સાથે KRSF એ ટેલી અને એકાઉન્ટન્સીનો નિઃશુલ્ક વ્યવસાયિક તાલીમ કાર્યક્રમ શરૂ કર્યો. આ કાર્યક્રમની વિશેષતા એ છે કે તે કોઈપણ શૈક્ષણિક પૃષ્ઠભૂમિ (આર્ટસ, કોમર્સ, સાયન્સ) ધરાવતા યુવાનોને માત્ર બે-અઢી મહિનામાં પ્રાયોગિક કૌશલ્યો સાથે સજ્જ કરે છે. નોંધનીય એ છે કે બજારમાં આવી તાલીમ માટે દસ હજારથી બાર હજાર રૂપિયા ખર્ચાય છે, જ્યારે KRSF આ તાલીમ સંપૂર્ણપણે નિઃશુલ્ક આપેછે.

આ તાલીમ કાર્યક્રમમાં યુવાનોને બેઝીક એકાઉન્ટિંગ, ટેલી પ્રાઈમ, જીએસટી, ટીડીએસ, આવક વેરો, એમએસ ઓફિસ-એક્સેલ, વર્ડ, ઇંગ્લિશ કમ્યુનીકેશન અને પર્સનાલિટી ડેવલપમેન્ટ, મેઈલ રાઇટિંગ જેવા મુખ્ય વિષયો પર તાલીમ આપવામાં આવે છે. તાલીમ પૂર્ણ કરનાર યુવાનોને KRSF દ્વારા સીએ ફર્મ્સ, એકાઉન્ટિંગ કંપનીઓ અને મેન્યુફેક્ચરિંગ યુનિટ્સમાં પ્લેસમેન્ટની સુવિધા પણ પ્રદાન કરવામાં આવે છે.

આ કાર્યક્રમની સફળતાની અસર ગુજરાતના દૂરદરાજના વિસ્તાર સુધી પહોંચી છે. ગ્રામીણ પરિવારોના યુવાનો, જેમને ખર્ચાળ તાલીમ લેવાની ફરજ પડતી નથી, તે અગાઉના બેચના ઘણા તાલીમાર્થીઓ આજે વિવિધ સંસ્થાઓમાં સફળતાપૂર્વક કાર્યરત છે અને તેમના પરિવારોનો મુખ્ય આર્થિક આધાર બની ગયાછે.

KRSF આગામી સમયમાં આવા વધુ કાર્યક્રમો શરૂ કરવાની યોજના બનાવી રહ્યું છે. સંસ્થાના ઉદ્દેશ્યોમાં ડિજિટલ માર્કેટિંગ, ગ્રાફિક ડિઝાઈનિંગ અને સોફ્ટ સ્કિલ્સ જેવા નવા કોર્સ ઉમેરવાનો સમાવેશ થાય છે. આ પ્રયાસ યુવાનોને સશક્ત બનાવવાની દિશામાં એક મહત્વપૂર્ણ પગલું છે, જે નિઃશુલ્ક તાલીમ, ગુણવત્તાપૂર્ણ શિક્ષણ અને રોજગારીની ખાતરી દ્વારા યુવાનોના ભવિષ્યને ઉજ્જવળ બનાવી રહ્યો છે.

(નોંધઃ આ કોર્સમાં ભાગ લેવા માટે કોઈપણ યુવાન પાત્ર છે. વધુ વિગતો માટે KRSF ઓફિસમાં સંપર્ક કરો.)

"સ્વાવલંબન એ જીવનની એવી કુંજી છે, જે દરેક તાળું ખોલી શકે છે"

The ₹10,000 Bicycle That Doubled a Man’s World

Suresh bhai of Bhatvar village carried a small bag filled with cutlery worth fifteen hundred to two thousand rupees and set out each morning. He left home at seven. Whatever vehicle headed toward the village he intended to visit, he boarded it. Once there, he walked the entire day, going from house to house selling boriya–bakal items. On foot, a full day allowed him to cover only one village. If he managed to earn three hundred rupees by evening, he considered the day successful.

He knew a bicycle would change everything. With a cycle, he could cover two villages. With increased stock, he could raise his income. But he had no capital. What many spend casually—five to seven thousand rupees—was a sum he could not accumulate despite long days of hard labour.

Vav taluka of Banaskantha is severe in the summer. Walking long distances under that sun demands endurance most cannot imagine.

The Bajaniya community, to which he belongs, has long-standing trust in us. Field worker Bhagwanbhai understood the reality of his situation. Through VSSM, KRSF extended a loan of ten thousand rupees. He bought a bicycle and replenished his stock. The expression on his face when he loaded his goods onto the bicycle and set out for the first time reflected the magnitude of this shift.

A simple bicycle—₹10,000—reshaped the economics of his life.

Now he covers two villages a day. He repaid the initial loan in full. He has requested a second loan of thirty thousand rupees to buy a used motorbike and expand his business further. KRSF, working with VSSM, has enabled this next step as well.

His goals are straightforward: to build a permanent house and to grow his business. His progress holds clarity. His advancement strengthens the communities we serve.

“As long as you keep asking, ‘What should I do now?’ your life remains in someone else’s hands. A self-reliant person learns responsibility before searching for answers.”

એક થેલામાં હજાર પંદરસોની કટલરી લઈને હું વેચતો. ઘરેથી સાત વાગે નીકળુને પછી નક્કી કરેલા ગામનું વાહન મળે ત્યારે એ ગામમાં પહોંચુ. એ ગામમાં પગપાળા વાળના બદલામાં બોરિયા બકલ વેચવાનું કરતો. એક દિવસમાં એક ગામમાં ફરી શકાય. સાંજ પડતા બસો ત્રણસો મળી જાય એટલે જાણે બસ થઈ ગયું. સાયકલ ખરીદી શકુ તો બે ગામ ફરી શકાય. પણ એ લેવા પૈસા નહોતા. ધંધામાં સામાન વધારવાનુંયે મન થતું પણ……

ભાટવરગામના સુરેશભાઈએ ભારે હૈયા આ વાત કરી.

સાયકલ જેની કિંમત પાંચ-સાત હજારથી વધારે નહીં હોય પણ એનાથી એક વ્યક્તિની જિંદગી બદલાઈ જાય. એમની રોજીમાં સીધો ફરક પડી જાય. પણ એ ખરીદવા જેટલી મૂડી સુરેશભાઈ પાસે નહીં. આપણામાંના કેટલાય એક ચપટીમાં પાંચ સાત હજાર ખર્ચી નાખતા હશે જ્યારે બીજી બાજુ સુરેશભાઈ પાંચ હજાર ભેગા કરવા કેવી આકરી મહેનત કરે?

આમ તો બનાસકાંઠાનો વાવ તાલુકો ઉનાળામાં ઘણો આકરો લાગે. આવા આકરા તાપમાં પગપાળા ફરવું કલ્પના પણ ન થાય.

સુરેશભાઈ જે સમાજમાંથી આવે. એ બધા અમારા ખુબ પ્રિય. બજાણિયા સમુદાયનું અમારા પર હેત પણ નોખુ. અમારા કાર્યકર 

ભગવાનભાઈને એમની સ્થિતિનો ખ્યાલ આવ્યો ને અમે સુરેશભાઈને દસ હજારની લોન આપી. એમાંથી એ સાયકલ લાવ્યા ને ધંધા માટે થોડો સામાન. સાયકલ પર સામાન ગોઠવી એ પહેલીવાર વેચવા ગયા ત્યારે એમના હરખનો પાર નહોતો.

હવે સાયકલ પર એ બે ગામ ફરી શકે છે. દસ હજારની લોન એમણે પૂરી કરીને હવે બીજી ત્રીસ હજારની લોન એમણે માંગી છે જેથી જુનામાં બાઈક ખરીદી શકાય. ને ધંધો થોડો વધારે કરી શકાય. પાંખો આપવાનું કાર્ય KRSF એ VSSM સાથે મળીને કર્યું.

સુરેશભાઈનું સ્વપ્ન પોતાનું પાક્કુ ઘર કરવાનું અને ધંધો વધારવાનું. આ બેય કાર્યમાં અમે સાથે રહીશું. મૂળે તો અમારા પરિવારો છે. ને એમની પ્રગતિ – તરક્કી થાય તો અમે પણ રાજી.

જ્યાં સુધી તમે પૂછતા રહેશો "હવે શું કરું?"

ત્યાં સુધી તમારું જીવન બીજાના હાથમાં રહેશે.

સ્વાવલંબન વ્યક્તિએ આનો જવાબ મેળવવા પહેલા જવાબદારી લેતા શીખવી પડે...

The Electrician Whose Faith Rewired His Future

“Let the name of Ram remain on the lips,

let compassion and charity dwell in the heart;

a lakh obstacles melt away,
and in the end, welfare prevails.”
— Dula Bhaya Kag

These lines align precisely with the life of Prahladbhai.

He lives in Lodara, Gandhinagar. A man of steady compassion. His financial means were limited, yet he consistently offered physical help to families in distress. Nature, in its own rhythm, returned the favour.

He worked in a company until a sudden collapse in health forced him into urgent medical care. Timely treatment saved his life. His earlier generosity seemed to stand guard over him.

After his operation, heavy work became impossible. He opened a small electrical repair shop in Lodara with whatever little capital he had. He sold electrical items and repaired lights, fans, and basic wiring.

Through field worker Rizwanbhai, he came into contact with KRSF. The Foundation provided him a loan. He used it to expand his stock. His business stabilized and began to grow.

Prahladbhai’s belief is exact:

“If God wasn’t watching over me, you would not have reached me at the moment I needed help.”

He now runs a stable shop. He also serves as one of our volunteers. The Foundation has brought stability to thousands of households like his. His continued progress stands as quiet confirmation of the work.

રામ નામ મુખ મે રહે, ઉર મે દયા અરુ દાન લાખ વિઘન ટરી (ટળી) જાત હૈ

આખરી હોત કલ્યાણ - કવિ દુલાભાયા કાગની આ વાત અમારા પ્રહલાદભાઈના કિસ્સામાં જાણે સાચી ઠરી.

પ્રહલાદભાઈ ગાંધીનગરના લોદ્રામાં રહે. જીવ એકદમ દયાળુ. આર્થિક ક્ષમતા ઝાઝી નહીં છતાં શારીરિક રીતે જે પણ થાય તે ટેકો જરૃરિયાત મંદ પરિવારોને કરે. એટલે જ કુદરતે એમનું ધ્યાન રાખ્યું.

એક કંપનીમાં એ કામ કરતા હતા. અચાનક તબિયત લથડી પણ સમયસર સારવાર મળી એટલે બચી ગયા. એમણે કરેલા સતકર્મ આગળ આવ્યા.

ઓપરેશન પછી ભારે કામ ન થઈ શકે. એમણે પોતાના લોદરા ગામમાં જ ઈલેટ્રકીટસની દુકાન નાખી. એ વખતે પાસે ઝાઝા પૈસા નહોતા જે હતું એમાંથી દુકાન કરી. ઈલેક્ટ્રીક્સનો સામાન વેચવાની સાથે સાથે એ લાઈટ, પંખા રિપેર પણ કરે.

અમારા કાર્યકર રીઝવાનભાઈના સંપર્કમાં આવ્યા પછી પ્રહલાદભાઈને અમે લોન આપી. જેનાથી એમની દુકાનમાં સામાન વધાર્યો ને ધંધો એકદમ સરસ ગોઠવાઈ ગયો.

પ્રહલાભાઈ માને કે, “ઈશ્વર જ મારુ ધ્યાન રાખે નહીં તો સંકટની ઘડીમાં તમારુ મારી સામે આવવાનું ન થાય!"

કેવી ગજબ શ્રદ્ધા. પ્રહલાદભાઈનો ધંધો એકદમ સરસ ગોઠવાઈ ગયો છે. હવે તો એ અમારા સ્વયંસેવક બની ગયા છે.

KRSF થકી પ્રહલાદભાઈ જેવા હજારો પરિવારો સુખી થયા તેનો રાજીપો.. પ્રહલાદભાઈ હજુ પણ વધારે તરક્કી કરે તેવી શુભભાવના...

Where Self-Reliance Turns Ordinary Lives Into Ascending Trajectories

Stories of families strengthened through our loan program, and of women who built their independence through savings groups, reveal one truth:

“There are many who walk according to the lines on their hands;
walk instead by the stars—there lies true strength.”
— Shekhadam Abuvala

This line becomes concrete whenever we meet the families who have moved from uncertainty to stability through self-reliance.

Across more than twenty districts of Gujarat, KRSF has provided livelihood loans to households determined to secure economic independence. This work is carried out in partnership with VSSM.

Under the Self-Reliance Program, women are also supported in forming savings groups—collectives that develop the discipline and capital required to run independent businesses. In several districts, KRSF and VSSM jointly organized ceremonies to recognize loan recipients and women from savings groups who demonstrated notable progress. These gatherings took place in Banaskantha, Mahisagar, Vadodara, Kheda, Anand, and Ahmedabad. Members from each district attended.

Two women, Bhikhiben and Gauriben—each of whom established savings groups of ten women—were honored for their initiative. Their groups save a few hundred rupees every month. Bhikhiben’s group received a ₹5 lakh revolving fund under the government’s Mission Mangalam scheme.

Bhikhiben herself expanded her business through a loan from us. Earlier, she sold cutlery on a small mat in the vegetable market. Today, she operates a full cart and earns a stable, increased income.

Many loan recipients shared how their ventures grew after receiving support. Among them, individuals who achieved strong business progress and those who maintained timely installment payments even during personal and financial strain were honored by the Foundation’s founder, Shri Pratulbhai Shroff.

The Foundation’s intent remains steady:
to serve as an instrument of wellbeing.

“Someone showing you a dream is your fortune.
Taking the steps to fulfill that dream must be your own.
That is true self-reliance.”

અમારી પાસેથી લોન લઈને સક્ષમ થયેલા વ્યક્તિઓનું સન્માન તેમજ બચતમંડળ બનાવી આર્થિક સક્ષમ થવા માંગતી બહેનોની વાતો..

હાથની રેખા પ્રમાણે ચાલનારા છે ઘણા, ચાલ તારાઓની બદલે એ જ શક્તિમાન -શેખાદમ આબૂવાલાની આ વાત અમે જે પરિવારોને સ્વાવલંબી બનાવવા લોન આપી મદદ કરીએ એ પરિવારોને મળીએ ત્યારે ખરી લાગે.

ગુજરાતના વીસથી વધારે જિલ્લામાં KRSF દ્વારા આર્થિક રીતે સ્વાવલંબી બનવા માંગતા પરિવારોને લોન આપવામાં આવી છે. VSSM સાથે મળીને આ કાર્ય થઈ રહ્યું છે.

સ્વાવલંબન કાર્યક્રમ અંતર્ગત અમે સ્વતંત્ર ધંધો કરવા માંગતી બહેનોના સંગઠન-બચતમંડળો બનાવવાનું પણ કરીએ. અમે જેમને લોન આપી છે તે લોનધારકોમાંથી તેમજ બચતમંડળ બનાવ્યા પછી ઊડીને આંખે વળગે તેવી પ્રગતિ જેમણે કરી છે તેવા લોનધારકોના સન્માનનો કાર્યક્રમ KRSF અને VSSMની નિશ્રામાં બનાસકાંઠા, મહિસાગર, વડોદરા, ખેડા, આણંદ, અમદાવાદ જિલ્લામાં આયોજીત થયો. જેમાં જે તે જિલ્લાના લોનધારકો તેમજ બચતમંડળના બહેનો ખાસ ઉપસ્થિતિ રહ્યા.

કાર્યક્રમમાં અમારા ભીખીબહેન અને ગૌરીબહેને દસ દસ બહેનોના બચત મંડળ બનાવ્યા તેમના સન્માન થયા. આ બહેનોને બચતમંડળ થકી બહેનો નિયમીત દર મહિને બસો રૃપિયાની બચત કરે છે. ભીખીબહેનના મંડળને તો સરકારની મીશન મંગલ યોજના અંતર્ગત પ લાખ રૂપિયા રીવોલ્વીંગ ફંડ પેટે પણ મળ્યા.

શાકમાર્કેટમાં પથારો પાથરી કટલરી વેચતા ભીખીબહેને અમારી પાસેથી લોન લઈને ઘંઘો મોટો કર્યો. હવે તેઓ લારી પણ ધંધો કરે ને ઘણું કમાય છે.

ભીખીબહેન જેવા અનેક લોન ધારકોએ લોન લઈને શરૂ કરેલા ધંધામાં કેવી બરકત થઈ છે તેની વાત કરી. ઉપસ્થિતિ લોન ધારકોમાંથી જેમણે સૌથી સારી રીતે પોતાનો ધંધો વિકસાવ્યો હોય. ઘરમાં મુશ્કેલી આવી, ધંધો સાવ બેસી ગયો છતાં નિયમીત લોનના હપ્તા ભર્યા હોય તેવા લોન ધારકોનું સન્માન ડો. કે. આર. શ્રોફ ફાઉન્ડેશનના સ્થાપક આદરણીય પ્રતુલભાઈ શ્રોફના હસ્તે કરવામાં આવ્યું.

સૌના શુભમાં સદાય નિમિત્ત બનીએ તેવી શુભભાવના...

સપના કોઈ બતાવે, એ તમારું નસીબ છે, પણ સપના સાકાર કરવા માટેપગલાં તમારાં જ હોવા જોઈએ. અને એ જ સાચો સ્વાવલંબી છે.